Zasiłek pielęgnacyjny jest przyznawany w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia osobie niepełnosprawnej opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.
Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:
- niepełnosprawnemu dziecku,
- osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
Na równi z orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu znacznym traktuje się orzeczenie:
1. komisji lekarskiej ds. inwalidztwa i zatrudnienia zaliczające do I grupy inwalidów, wydane przed 01.09.1997r.,
2. lekarza orzecznika ZUS uznające całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji, wydane po 31.08.1997r.
- osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeśli została uznana za niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, a niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 lat,
- osobom, które ukończyły 75 lat.
Kiedy zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje
Zasiłek pielęgnacyjny nie będzie przysługiwać osobie:
- przebywającej w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie jeżeli pobyt osoby i udzielane jej świadczenia są choćby w części finansowane z budżetu państwa lub Narodowego Funduszu Zdrowia,
- uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego.
Zasiłek nie przysługuje osobie przebywającej w zakładzie karnym lub poprawczym.
WAŻNE!
Uprawnionemu wypłaca się tylko jeden zasiłek pielęgnacyjny. W przypadku zbiegu prawa do zasiłku pielęgnacyjnego z prawem do dodatku pielęgnacyjnego do emerytury lub renty – wypłaca się tylko dodatek pielęgnacyjny.